Prawo Grahama: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | Ważnym zagadnieniem związanym z prawami gazowymi jest zjawisko dyfuzji i efuzji gazów, tj. nasycenia i eliminacji gazów z tkanek organizmu. Ponieważ w nurkowaniu coraz częściej korzysta się ze sztucznych mieszanin oddechowych, jest oczywiste, że procesy saturacji i desaturacji gazami obojętnymi przebiegają różnie w zależności od zastosowanego gazu obojętnego. Szybkość dyfuzji efuzji gazów określa Prawo Grahama. Według tego prawa szybkość dyfuzji | + | Ważnym zagadnieniem związanym z prawami gazowymi jest zjawisko dyfuzji i efuzji gazów, tj. nasycenia i eliminacji gazów z tkanek organizmu. Ponieważ w nurkowaniu coraz częściej korzysta się ze sztucznych mieszanin oddechowych, jest oczywiste, że procesy saturacji i desaturacji gazami obojętnymi przebiegają różnie w zależności od zastosowanego gazu obojętnego. Szybkość dyfuzji efuzji gazów określa Prawo Grahama. Według tego prawa szybkość dyfuzji jest odwrotnie proporcjonalna do pierwiastka kwadratowego jego gęstości lub masy atomowej. |
<br>v≈1/sqrt(ρ) | <br>v≈1/sqrt(ρ) | ||
Oznacza to, że im większa masa atomowa gazu, tym wolniej dyfunduje on do płynów, Z powodu mniejszej masy atomowej hel (<sub>4</sub>He) znacznie szybciej dyfunduje do płynów niż azot (<sub>14</sub>N). Prawo Grahama znajduje zastosowanie w wyliczeniu i analizach przy tworzeniu różnych modeli dekompresyjnych. Zależmności wynikające z prawa Henry'ego, Nersta i Grahama wykorzystuje się praktycznie przy opracowaniu tabel dekompresyjnych. <ref>Krzyżak Jarosław, Medycyna Nurkowa, wyd. "KOOPgraf"s.c, Poznań 2006, ISBN 83-909187-5-7,s.92-93</ref> | Oznacza to, że im większa masa atomowa gazu, tym wolniej dyfunduje on do płynów, Z powodu mniejszej masy atomowej hel (<sub>4</sub>He) znacznie szybciej dyfunduje do płynów niż azot (<sub>14</sub>N). Prawo Grahama znajduje zastosowanie w wyliczeniu i analizach przy tworzeniu różnych modeli dekompresyjnych. Zależmności wynikające z prawa Henry'ego, Nersta i Grahama wykorzystuje się praktycznie przy opracowaniu tabel dekompresyjnych. <ref>Krzyżak Jarosław, Medycyna Nurkowa, wyd. "KOOPgraf"s.c, Poznań 2006, ISBN 83-909187-5-7,s.92-93</ref> | ||
<references/> | <references/> | ||
Wersja z 18:10, 30 mar 2015
Ważnym zagadnieniem związanym z prawami gazowymi jest zjawisko dyfuzji i efuzji gazów, tj. nasycenia i eliminacji gazów z tkanek organizmu. Ponieważ w nurkowaniu coraz częściej korzysta się ze sztucznych mieszanin oddechowych, jest oczywiste, że procesy saturacji i desaturacji gazami obojętnymi przebiegają różnie w zależności od zastosowanego gazu obojętnego. Szybkość dyfuzji efuzji gazów określa Prawo Grahama. Według tego prawa szybkość dyfuzji jest odwrotnie proporcjonalna do pierwiastka kwadratowego jego gęstości lub masy atomowej.
v≈1/sqrt(ρ)
Oznacza to, że im większa masa atomowa gazu, tym wolniej dyfunduje on do płynów, Z powodu mniejszej masy atomowej hel (4He) znacznie szybciej dyfunduje do płynów niż azot (14N). Prawo Grahama znajduje zastosowanie w wyliczeniu i analizach przy tworzeniu różnych modeli dekompresyjnych. Zależmności wynikające z prawa Henry'ego, Nersta i Grahama wykorzystuje się praktycznie przy opracowaniu tabel dekompresyjnych. [1]
- ↑ Krzyżak Jarosław, Medycyna Nurkowa, wyd. "KOOPgraf"s.c, Poznań 2006, ISBN 83-909187-5-7,s.92-93
