Nurkowanie wojskowe

Z Nurkopedia
Wersja z dnia 21:32, 22 sty 2013 autorstwa WikiSysop (dyskusja | edycje)$7

(różn.) ← poprzednia wersja | Zatwierdzona wersja (różn.) | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj

Kiedy myślisz o nurkowaniu w wojsku, myślisz o żołnierzach z jednostek takich jak US NAVY SEALS czy polska Formoza, prześlizgujących się w ukryciu pod wodą za linie wroga. W rzeczywistości to tylko jedna z wielu funkcji, które pełnią nurkowie w wojsku. W większości krajów, większość nurków wojskowych ma długą, wybitną karierę i wykonują cenne, często ryzykowne zadania dla swoich krajów, które nie wiążą się bezpośrednio z walką.

Definicja

Nurkowanie wojskowe opisać można jako nurkowanie dla spełnienia określonych zadań i celów wojskowych. Czyni to nurkowanie wojskowe bardzo szerokim pojęciem, z podwodnymi zadaniami obejmującymi zarówno takie, które znajdziesz w nurkowaniu cywilnym, jak i inne, bezpośrednio związane z działaniami wojennymi.

Opis

Nurkowanie wojskowe może być zasadniczo opisane jako nurkowanie zawodowe dla wojska i potrzeb walki. Większość nurkowań przeprowadzanych przez wojsko podpada pod pierwszą kategorię. W takim przypadku, praca nurka wojskowego jest bardzo podobna do pracy nurka zawodowego, przede wszystkim w czasie pracy i inspekcji przy okrętach i konstrukcjach wojskowych, oraz przy ratownictwie i odzyskiwaniu. W czasie takich prac wyposażenie nurka jest prawie takie same jak standardowe wyposażenie nurka zawodowego, a szkolenie skupia się na zastosowaniu sprzętu i procedur nurkowania zawodowego dla potrzeb wojska. Ten typ nurkowania wojskowego obejmuje nurkowanie z użyciem helu i nurkowanie saturowane przy użyciu procedur i sprzętu zasadniczo takich samych, jak używane w cywilnym nurkowaniu zawodowym. Nurkowanie wojskowe używa również akwalungów. Zazwyczaj nie używa się jednak standardowych automatów oddechowych o obiegu otwartym, takich jak używa się w nurkowaniu rekreacyjnym, ale rebreatherów z zamkniętym obiegiem w celu uniknięcia smugi bąbelków, które mogłyby zdradzić wrogowi twoje położenie. Szkolenie nurkowe przede wszystkim skupia się na wyszkoleniu żołnierskim, z nurkowaniem będącym po prostu środkiem na dotarcie do wroga albo na opuszczenie go pod wodą.

Podział

  • Utrzymywanie, naprawa i inspekcja okrętów. Obowiązki te są podobne do tych ze świata cywilnego, wykonywanych przez nurków zawodowych. W ich ramach mieszczą się przeglądy kadłubów, czyszczenie, spawanie i inne prace naprawcze czy konserwacyjne. Może się zdarzyć, że nurek wojskowy będzie wykonywał te prace w akwalungu z obiegiem otwartym. Z drugiej strony, może też użyć lekkiego (maska, bandmask) lub ciężkiego (hełm) wyposażenia nurka zawodowego.
  • Ochrona. Przeglądy okrętów i konstrukcji w poszukiwaniu ładunków wybuchowych, sabotażu lub innych oznak manipulacji. Nurkowie wojskowi przeprowadzający te zadania niekoniecznie muszą być przeszkoleni w rozbrajaniu ładunków wybuchowych, a jedynie w ich lokalizacji. Ładunki wybuchowe rozbrajają tylko nurkowie specjalistycznie do tego przeszkoleni.
  • Saperzy (ang. EOD and demolition). Bycie saperem (ang. EOD – Explosive Ordnance Disposal) to jedno z najniebezpieczniejszych zajęć nurka wojskowego. Nurkowie saperzy muszą bezpiecznie unieszkodliwić i rozbroić miny wroga lub niewypały. Przeprowadzane zazwyczaj z rebreatherem o zamkniętym obiegu, nurkowanie saperskie wymaga użycia sprzętu o jak najmniejszej ilości stali, żelaza i niklu, aby zmniejszyć jego własności magnetyczne, które mogłyby wyzwolić niektóre typy zapalników min. Nurek może podkładać ładunki wybuchowe, aby wyczyścić drogę dla okrętów podczas manewrów wojskowych albo jako część projektu konstrukcyjnego, takiego jak budowanie i czyszczenie przystani. Mogą też użyć ładunków wybuchowych, aby zniszczyć niewydobywalne szczątki wraku albo też uwolnić uwięziony okręt.

Poszukiwanie i odzyskiwanie. Nurkowie wojskowi wydobywają broń szkoleniową oraz wojskowe okręty i samoloty, które zatonęły. Oszczędza to wiele pieniędzy, a w czasie wojny także czas, gdyż często o wiele szybsze jest odbudowanie zatopionego okrętu, niż budowa od podstaw nowego.

  • Ratownictwo. Wojskowi nurkowie ratownicy szkolą się w pomocy marynarzom (np. ze straży wybrzeża), uwięzionym marynarzom łodzi podwodnych, tonącym pilotom i żeglarzom. Nurkowie o tej specjalizacji często służą jako ratownicy podczas szkoleń wodnych dla innych służb. Na przykład, podczas szkolenia dla lotników morskich, którzy trenują wodowanie przez ucieczkę z zanurzonego symulatora kokpitu. Nurkowie wojskowi ze szkoleniem typu zawodowego pracują też w służbie publicznej, kiedy wypadek zdarza się na głębokiej wodzie albo kiedy akcja ratownicza jest bardzo trudna. Przykładem tego była katastrofa lotu TWA 800 na amerykańskim wybrzeżu Atlantyku w 1996 roku. Przy ciężkich warunkach na powierzchni, wodzie o temperaturze 10°C(50°F) i głębokościach od 35 do 40 metrów (115-130 stóp), wydobywanie szczątków i ofiar spadło na nurków US Navy, którzy odbyli tam ponad 700 nurkowań.
  • Konstrukcje. Nurkowie wojskowi używają procedur i sprzętu nurków zawodowych w czasie budowy, konserwacji albo usuwaniu podwodnych lub częściowo zanurzonych struktur, takich jak pomosty, doki i mosty.
  • Nurkowanie w zamkniętej przestrzeni. Nurkowie wojskowi mogą być szkoleni do pracy w bardzo małych obszarach, jako część zadań konserwacyjnych lub konstrukcyjnych. Jednym z nich, szczególnym dla nurkowania wojskowego, jest wejście do zbiorników balastowych łodzi podwodnej w celu ich wewnętrznej inspekcji, bądź naprawy.
  • Walka. Wiele typów operacji mieści się w kategorii walki. Takimi operacjami są akcje antyterrorystyczne, odbijanie zakładników i więźniów, ataki, zwiad i inne wtargnięcia na terytorium wroga. Są nimi też podkładanie ładunków wybuchowych w celu zlikwidowania obrony albo okrętów wroga.