Nurkowanie na wysokości

Nurkowanie w górach (na wysokości) wymaga odmiennych procedur ze względu na niższe ciśnienie otoczenia (ciśnienie atmosferyczne) na powierzchni.

Można zapamiętać regułę, że w górach ciśnienie spada o ok. 0.035 atm co 300 metrów w zakresie do 3000 metrów n.p.m.

W przybliżeniu jest 0,1 atm na każde 1000 metrów n.p.m.

Problemy z nurkowaniem w górach można podzielić na te występujące przed nurkowaniem (na początku nurkowania), w trakcie nurkowania (na koniec nurkowania) oraz występujące po nurkowaniu.

Przed nurkowaniem w górach musimy uwzględnić, że w momencie przyjazdu w góry organizm nurka nasycony jest azotem pod ciśnieniem parcjalnym 0,79 atm (ciśnienie parcjalne azotu w powietrzu przy ciśnieniu otoczenia 1 atm). Dlatego po przyjeździe w góry organizm nurka jest przesycony azotem "zabranym" z poziomu morza. Dlatego przed nurkowaniem w górach wymagana jest albo odpowiednia "aklimatyzacja" w celu odsycenia orgaznimu z nadmiaru azotu albo uwzględnienie dodatkowego przesycenia w planowaniu nurkowania.

Uwzględnić to możemy poprzez odpowiednie ustawienie komputera nurkowego, zaplanowanie nurkowania na planerze komputerowym albo odpowiednio stosując tabele nurkowe. Np. korzystając z tabeli RDP DSAT/PADI dodajemy po dwie grupy ciśnieniowe na każde 300 metrów wzniesienia się powyżej poziomu morza. Od momentu przybycia na docelową wysokość nurkowania odsycamy się podobnie jak w przerwie pomiędzy nurkowaniami.

Przed nurkowaniem musimy też uwzględnić, że pianka zwiększy swoją pływalność ze względu na zwiększenie objętości zawartych w neoprenie pęcherzyków gazu z powodu niższego ciśnienia otoczenia. Dlatego trzeba zaplanować więcej balastu i przed nurkowaniem sprawdzić wyważenie.

W trakcie nurkowania (planując nurkkowanie) musimy uwzględnić, że ze względu na niższe ciśnienie otoczenia na powierzchni w momencie wynurzenia wystąpi większa nadwyżka ciśnienia rozpuszczonych gazów obojętnych nad ciśnieniem otoczenia. Wymaga to zmniejszenia dopuszczalnych nasyceń gazami obojętnymi czyli M-wartości. Uwzględniamy to poprzez odpowiednie ustawienie komputera nurkowego lub planera komputerowego albo poprzez przeliczenie głębokości rzeczywistej na głębokość teoretyczną przy pomocy np. odpowiednich tabel. Genealnie rzeczywista głębokość nurkowania będzie mniejsza niż głębokość teoretyczna. Różnica będzie tym większa im wyżej nad poziomem morza nurkujemy.

Głębokościomierz kapilarny ma tą zaletę, że ze względu na swoją "konstrukcję" automatycznie podczas nurkowania pokazuje nam zamiast głębokości rzeczywistej - głębokość teoretyczną.

Po nurkowaniu niezależnie od tego czy było wykonane w górach czy na poziomie morza musimy pamiętać, że do zwiększania wysokości nad poziomem morza musimy stosować podobne zasady jak do latania samolotem po nurkowaniu czyli najlepiej wykonać przynajmniej 24 godzinna przerwę pomiędzy nurkowaniem a wyjazdem w góry lub przeniesieniem się na większą wysokość.