Mroczki płytkiej wody: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nurkopedia
Skocz do: nawigacja, szukaj
Linia 4: Linia 4:
 
Problem wynika stąd, że utożsamiamy sygnały o nadmiarze dwutlenku węgla CO2 z brakiem lub obecnością wystarczającej ilości tlenu w organizmie.
 
Problem wynika stąd, że utożsamiamy sygnały o nadmiarze dwutlenku węgla CO2 z brakiem lub obecnością wystarczającej ilości tlenu w organizmie.
  
Wiele utonięć i podtopień zdarza się wśród nurków którzy tracą przytomność podczas free diving’u lub wykonując okrążenia na  wstrzymanym oddechu na basenie. Utrata przytomności  przy wynurzeniu jest dość powszechna. Chociaż mechanizm jest dobrze rozumiany, nie jest to powszechna wiedza wśród nurków nurkujących na wstrzymanym oddechu.   
 
  
 +
== Rola hiperwentylacji ==
  
== Rola hiperwentylacji ==
+
Potrzeba wzięcia wdechu jest regulowana w zależności od ilości dwutlenku węgla a nie tlenu we krwi.  Nadmierna [[hiperwentylacja]] prowadzi do obniżenia  poziomu dwutlenku węgla do tego stopnia, że nie pojawia się wystarczający sygnał potrzeby wzięcia oddechu w momencie, gdy tkanki zużyją tlen dostępny w organizmie. Jeżeli na to nałoży się dłuższy trening bezdechowy powodujący "znieczulenie" naszego ośrodka oddechowego na nadmiar CO2, rozgrzewka bezdechowa na danym treningu dodatkowo znieczulająca ośrodek oddechowy nurka to łatwo może dojść do sytuacji kiedy tlen w organizmie spadnie poniżej wystarczającego poziomu nim nurek zdecyduje się wynurzyć. W takiej sytuacji nurek bez wyraźnych specyficznych sygnałów ostrzegawczych może stracić przytomność i bez asekuracji utopić się.
 
+
 
 +
== Rola głębokości ==
  
Potrzeba wzięcia wdechu jest regulowana na podstawie ilości dwutlenku węgla we krwi.  Nadmierna [[hiperwentylacja]] prowadzi do obniżenia  poziomu dwutlenku węgla  do tego stopnia, że nie pojawia się uczucie potrzeby wzięcia oddechu w momencie, gdy tkanki zużyją tlen dostępny w ciele. Bez tej stymulacji nurek zużywa o wiele więcej tlenu. Wzrastające ciśnienie parcjalne tlenu na określonej głębokości pozwala hemoglobinie kontynuować transport tlenu, nawet po obniżeniu stężenia poniżej takiego poziomu, jaki spowodowałby utratę przytomności na powierzchni. Jednak gdy nurek się wynurza, ciśnienie parcjalne tlenu w płucach gwałtownie opada, a hemoglobina nie jest w stanie dłużej wiązać tlenu i zaopatrywać ciała w wymaganą jego ilość. W efekcie następuje  utrata przytomności, poszkodowani toną pod wodą bez jakichkolwiek wcześniejszych objawów czy możliwości zaalarmowania o problemie, zazwyczaj znajdywani są na dnie basenu.
+
Kiedy nurek bezdechowy zanurza się głębiej rośnie ciśnienie otoczenia a tym samym ciśnienie w jego płucach i ciśnienia parcjalne zawartego w płucach tlenu. Wzrastające ciśnienie parcjalne tlenu na określonej głębokości pozwala hemoglobinie kontynuować transport tlenu, nawet po obniżeniu stężenia poniżej poziomu wystarczającego na powierzchni. Jednak gdy nurek się wynurza, ciśnienie parcjalne tlenu w płucach gwałtownie opada, a hemoglobina nie jest w stanie transportować wystarczającej ilości tlenu i zaopatrywać organizmu w jego wystarczającą ilość. W rezultacie następuje  utrata przytomności na ostatnich metrach wynurzania lub przy samej powierzchni.
  
  

Wersja z 21:28, 28 paź 2014

Mroczki płytkiej wody- jest to utrata przytomności spowodowana niedotlenieniem mózgu najczęściej podczas wynurzenia w trakcie nurkowania na zatrzymanym oddechu.

Nazwa pochodzi stąd, że utrata przytomności przychodzi właściwie zawsze na koniec nurkowania podczas wynurzania lub w trakcie "przebijania" powierzchni lub nawet w trakcie pierwszego wdechu. Najbardziej narażone osoby to nurkowie bezdechowi trenujący jak najdłuższe wstrzymanie oddechu szczególnie jeżeli łączą takie nurkowanie z hiperwentylacją.

Problem wynika stąd, że utożsamiamy sygnały o nadmiarze dwutlenku węgla CO2 z brakiem lub obecnością wystarczającej ilości tlenu w organizmie.


Rola hiperwentylacji

Potrzeba wzięcia wdechu jest regulowana w zależności od ilości dwutlenku węgla a nie tlenu we krwi. Nadmierna hiperwentylacja prowadzi do obniżenia poziomu dwutlenku węgla do tego stopnia, że nie pojawia się wystarczający sygnał potrzeby wzięcia oddechu w momencie, gdy tkanki zużyją tlen dostępny w organizmie. Jeżeli na to nałoży się dłuższy trening bezdechowy powodujący "znieczulenie" naszego ośrodka oddechowego na nadmiar CO2, rozgrzewka bezdechowa na danym treningu dodatkowo znieczulająca ośrodek oddechowy nurka to łatwo może dojść do sytuacji kiedy tlen w organizmie spadnie poniżej wystarczającego poziomu nim nurek zdecyduje się wynurzyć. W takiej sytuacji nurek bez wyraźnych specyficznych sygnałów ostrzegawczych może stracić przytomność i bez asekuracji utopić się.

Rola głębokości

Kiedy nurek bezdechowy zanurza się głębiej rośnie ciśnienie otoczenia a tym samym ciśnienie w jego płucach i ciśnienia parcjalne zawartego w płucach tlenu. Wzrastające ciśnienie parcjalne tlenu na określonej głębokości pozwala hemoglobinie kontynuować transport tlenu, nawet po obniżeniu stężenia poniżej poziomu wystarczającego na powierzchni. Jednak gdy nurek się wynurza, ciśnienie parcjalne tlenu w płucach gwałtownie opada, a hemoglobina nie jest w stanie transportować wystarczającej ilości tlenu i zaopatrywać organizmu w jego wystarczającą ilość. W rezultacie następuje utrata przytomności na ostatnich metrach wynurzania lub przy samej powierzchni.




Zobacz również Mroczki głębokiej wody