Albert A. Bühlmann: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nurkopedia
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Utworzył nową stronę „'''Profesor Albert A. Bühlmann''' (16 maja 1923 - 16 marca 1994), szwajcarski lekarz, który był głównie odpowiedzialny za wkład w rozwój [[teoria dekompresj...”)
 
 
Linia 12: Linia 12:
 
Rezultatem badań rozpoczętych w 1959 roku było opublikowanie w roku 1983 książki pt. „ Dekompresja- choroba dekompresyjna”. Książkę uznano za najbardziej kompletny zbiór informacji do obliczeń dekompresji a  wiedzę w niej zawartą wykorzystywano nawet po zastosowaniu algorytmów w komputerach nurkowych.
 
Rezultatem badań rozpoczętych w 1959 roku było opublikowanie w roku 1983 książki pt. „ Dekompresja- choroba dekompresyjna”. Książkę uznano za najbardziej kompletny zbiór informacji do obliczeń dekompresji a  wiedzę w niej zawartą wykorzystywano nawet po zastosowaniu algorytmów w komputerach nurkowych.
  
'''żródła'''
+
'''żródła''':
  
[http://en.wikipedia.org/wiki/Albert_A._B%C3%BChlmann]
+
[http://en.wikipedia.org/wiki/Albert_A._B%C3%BChlmann wikipedia.pl]
 +
[[Kategoria:Historia]]
 +
[[Kategoria:Osoby]]

Aktualna wersja na dzień 19:47, 23 lis 2015

Profesor Albert A. Bühlmann (16 maja 1923 - 16 marca 1994), szwajcarski lekarz, który był głównie odpowiedzialny za wkład w rozwój teoria dekompresji.

Zakres jego badań obejmował zarówno złożone nurkowania komercyjne i wojskowe jak i okazjonalne nurkowania rekreacyjne.

Po ukończeniu nauki na Uniwersytecie w Zurychu , Bühlmann wyspecjalizował się w patofizjologii układu oddechowego i krążenia a w szczególności interesował się fizjologią oddychania na dużych wysokościach i w środowisku wysokiego ciśnienia.

W wyniku wieloletnich badań w Laboratorium Fizjologii Hiperbarycznej w Szpitalu Uniwersyteckim w Zurychu, w Szwajcarii opracował algorytm dekompresji.

Algorytm dekompresji Bühlmanna jest modelem matematycznym przedstawiającym w sposób, w jaki gazy obojętne wnikają do tkanek i opuszczają je w zależności od zmiany ciśnienia otoczenia. Jest on używany do tworzenia tabel dekompresyjnych Bühlmanna, które umożliwiają nurkom zaplanowanie głębokości i czasu trwania nurkowania i dekompresji oraz wyznaczają ewentualne przystanki dekompresyjne.

Rezultatem badań rozpoczętych w 1959 roku było opublikowanie w roku 1983 książki pt. „ Dekompresja- choroba dekompresyjna”. Książkę uznano za najbardziej kompletny zbiór informacji do obliczeń dekompresji a wiedzę w niej zawartą wykorzystywano nawet po zastosowaniu algorytmów w komputerach nurkowych.

żródła:

wikipedia.pl